"خرابه ده منه یوخ کیمسه دادرس قارداش" مرحوم سعدی زمان.
غزلی راجع به زبانحال حضرت رقیّه (س) به برادر بزرگوارشان حضرت شبه پیامبر علی اکبر (ع) از استاد مرحوم حسینی سعدی زمان.
خرابه ده منه یوخ کیمسه دادرس قارداش
ویره فغانه گَلنده سسیمه سس قارداش
خرابه ده منه یوخ کیمسه دادرس قارداش
ویره فغانه گَلنده سسیمه سس قارداش
انیس و مونسیم آه سحردی ناله ی شب
منه خیالون اولوب یاخشی هم نفس قارداش
مگر یوخوندی خبر سندن آیریلان گوندن
اوچوبدی روح، قالوب بیر قوری قفس قارداش
کسوب علاقوی سالدون نه تیز منی گوزدن
دیَن کیم اولدی باجوندان علاقه کس قارداش
باشیم اوجالیقی، باشیم آچوق قالوب سن سیز
باشیما سایه سالان یوخدی بیرجه کس قارداش
دونوب خزانه بهاریم، سولوب گُلیم چمنیم
آلوبدی دوره می بی رحم خار و خس قارداش
یزیده ناله ی شبگیریم ایلیوبدی اثر
قویوب خرابه ده اطرفیمه عسس قارداش
ایدنده ناله منه تازیانه وورسونلار
بو وورماق آغلاماقا آرتورور هوس قارداش
گَلنده شامه دوگولماقه عادت ایلمیشم
ز بس ووروبدی منی زاده ی اَنَس قارداش
من آغلیاندا قطاریله ناقه آغلاردی
ویرردی نالمه سس دم به دم جرس قارداش
اولوردی ملتمِس عمَّم که دوگمسونله منی
یاناردی ملتمِس آغلاردی ملتمَس قارداش
حسینی باطناً عنقای قاف وحدتدور
گورولّه خلق ولی ظاهراً مگس قارداش.
سعدی زمان.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.