حضرت رقیه (س) از مرحوم هندی ( ره )

بو خرابه شامیده عمه جان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

نقدر واریمدی بو جاندا جان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

منی آیرلیق غمی نی کیمی گتوروبدی درده خرابه ده

هو او کس اولا منه هم نفس یانار آه سرده خرابه ده

نجه من بو سره که فاش اولور چکوم عمه پرده خرابه ده

اودی گه عیان و گهی نهان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

گوروسن که تیر بلا منیم نجه سیندروب پر و بالیمی

ندورا احتیاجی بیان ایدیم غم و درد و رنج و ملالیمی

اوزون اهل حالیست عمه جان سنه منده صورت حالیمی

ایدرم سرشکیمیله بیان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

من او بلبلم که سولار گلی اولور عمه جان چمن آیریسی

منی تندباد فراق ایدوب نجه سرو گل بدن آیریسی

بیله رسمیدور که ورنجه جان گرک آغلاسون وطن آیریسی

اودی وجهی عمه مهربان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

من او عاشقم که زمانه نون هامی ناز و نعمتین آتمشام

هم آتام،عموم همی قارداشیم اُلوب ایندی یاسنه باتمیشام

نچه وقتیدور که من آج سوسوز گجه لر خرابه ده یاتمیشام

من چون خرابه اولوب مکان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

هانی بیر یتیمه منیم کیمی اولا نیلی سیلیه گُل یوزی

یوزینه باخان دا آتا سنون دوشه قان دوتان گوزینه گوزی

قولی باغلی، غیر شماتتی آتا مرگی،جان غمی ایل سوزی

ایلیوبدی باغریمی غصّه قان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

منی چوخ بو پایه ده اینجیدن نه غل و دو شاخه دی نه رسن

منه چوخ گراندی بو بیر جفا که شماتت ایلوری هر گلن

گر اُلوب بابام گیدوب عزتیم گینه شاهزادیم عمه من

دوزه بولمرم اودی هر زمان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

سنه شرح درد فراقیدن نه دییم که بیر دگی محنتیم

بو اسیرلیق بو یتیم لیق بو خرابه کنجی بو غربتیم

باش آچیخ گونش قوری بیر یریم، بو جفای شمر بو زحمتیم

نه باش اوسته سقف،نه سایه بان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

نه روادی کینه شمردن سارالوب گلی تک اَسَم

نه روادی الدن آتام گیده گوزیمی یولوندان اونون کَسَم

گورورم که یوخ داخی بیر کسیم بو دیار شامده بی کَسَم

اولی گریه مونس بی کسان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

دوزه رم بو جسم ضعیفیله هامی درد و محنت و رنجه من

قوری یرده فرش و چراغ سیز چکرم همیشه شکنجه من

بو اوشاقلیقیمدا دایانمیشام گینه درد و محنت و رنجه من

دایانانمارام داخی عمه جان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

یوخودا گوروب بابامی ددیم اونا عرض حالیمی بیر به بیر

که بابا گوزوندن ایراق سنون بیزه ویردیلر قوره یرده یر

باشیما چکوب الینی دیدی ده سکینیه دردیوی بیر به بیر

دیدیم ای بابا بودی بیر نشان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

منه سولدی که سکینه جان نجه اولدی دردیله سازشون

دیدیم اولدی قوت دل منه او جدا باشیندا نوازشون

دیدی یوخ خرابه ده چون باشیم گجه صبحه دین ندی بس ایشون

دیدیم اهر زمان ایدرم فغان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

دیدی کیم چکوب بالا زحمتون سنه کیم مراقبت ایلدی

دیدیم اول بلاکش اولان بی بیم منه چوخ ملاطفت ایلدی

دیدیه همزمان سنه کیم اولوب بالا چوخ ملایمت ایلدی

دیدیم اولدی غم  منه همزمان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

داخی یاتمیون که بابام گلوب ایلیوب بویرده مکان دورون

بو قرانلوق ایوده کی لایقی هامی شمع آهوزی یاندرون

او چراغیلن من بیکسی بو خرابه ایچره دولاندرون

بابام اولماسا منه میهمان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام

 

بو طریق عشقیده هندیا ایله سیر،قلب سلیمیله

تانی بیر حسینی بو دوره ده نه ایشون خلیل و کلیمیله

اگر ایسته سن که شفاعتون اولا سر ذبیحِ عظیمیله

دهِ سکینه سویلدی عمّه جان گجه گوندوز آوخشارام آغلارام.