"شامیدن گَلدیم اویان قارداش حسین" شعر از مرحوم سعدی زمان.
شامیدن گَلدیم اویان قارداش حسین
حالیمی ایلوم بیان قارداش حسین
شامیدن گَلدیم اویان قارداش حسین
حالیمی ایلوم بیان قارداش حسین
بو بلالی باشدا قارداش قاره سی
قبریوه گَلدی وطن آواره سی
واریدی قلبیده چوخدان بو خیال
محضرونده ایلیِیدیم عرض حال
شکر لِلَّه تاپموشام بزم وصال
ای شه کون و مکان قارداش حسین
بوسنوما عشقون سالوب زنجیر عشق
ایتمیشم دلده آدون بیر عمر مشق
گاه اولوب کوفه یریم گاهی دمشق
مونسیم آه و فغان قارداش حسین
کوچ ایدن ساعت بو چولدن شامه من
یرده گوردوم گُل کیمی صد پاره من
کیم ویروب غسلون کیم ایلوبدور کفن
ای وجودی دوغرانان قارداش حسین
سانما عشقون سهل قارداش سانموشام
هجریوه بیر اربعین اودلانموشام
جسمیمه باخ گور نه نوعی یانموشام
اولموشام قدّی کمان قارداش حسین
کوفیان تشکیل غارت قوردولار
باشیم اوسته دسته دسته دوردولار
باشیمه چوخ تازیانه ووردولار
باغریم اولدی لخته قان قارداش حسین
شامیان سانما جفادن دویدولار
غابد بیماری اوتدا قویدولار
اهل بیت مصطفانی سویدولار
ایتدولر چوخ ظلم عیان قارداش حسین
کوفه ده آگهسن ای میر حجاز
نه جفالر گوستروب اهل مجاز
ایتدی پیغمبر عیالین پیشواز
نچّه دسته کف چالان قارداش حسین
دوتموری دل عرض ایدوم گوردوم نَلَر
نوک نِی ده باشون ایلوردی نظر
قلبیمه ووردی نه اوخ سازنده لر
یاندیم اودلاندیم اینان قارداش حسین
نیزه ده باشون گوروردی دم به دم
بیزلرده نیلوردولر قوم ظُلَم
بیر به بیر لازم دگل توضیح ایدم
نیلیوبلر شامیان قارداش حسین
ایسته دیم حقّیّتون اعلان ایدم
تاپمادیم بیر رشته من عنوان ایدم
خلقه کشف نکته ی پنهان ایدم
قالمیا حقّون عیان قارداش حسین
بیر نمایش اول زمان ویردیم نشان
عالمه حقّیّتون قیلدیم عیان
من حقیقتدن ایدن ساعت بیان
نطقیدن سالدی سَنان قارداش حسین
قانلی باشون ایلدی زیب جِدا
باشیوه باخدوقجا یاندیم یا اَخا
کُل دوتوب گوردوم جمالون برملا
گوز یاشیم اولدی روان قارداش حسین
ووردولار بیر داش یاراسی باشیوه
قان قاریشدی نیزه ده گوز یاشیوه
هم سنه هم کوفه ده قارداشیوه
یاندی زینب هر زمان قارداش حسین
سسلدیم فریاده آل هاشمی
محمله ووردوم او ساعت باشیمی
شوریله توکدوم یوزه گوزر یاشیمی
عشقیمی ویردیم نشان قارداش حسین
نیلیوب مرجانه نین اوغلی منه
نه دیوم هر ظلم واضحدور سنه
وار یری گَلسون اُلونجه شیونه
زینب بی خانمان قارداش حسین
مصحفه فخر ایلسه انجیل اگر
وار یری ایتمز ملامت بیر نفر
ارمنی لر بیزلره رحم ایتدیلر
ویردیلر دیری مکان قارداش حسین
یاندوروبلار دیده گریان زینبون
بُلمیوبلر هیچ مسلمان زینبون
قویدی استهزایه دونان زینبون
شام ظلمیندن امان قارداش حسین
دلخوشام قارداش یتوب بیر بیله غم
وار یزیدین مجلسیندن چوخ گِلَم
نحس اَلیله ووردی اول کافر شِیَم
لبلروندن خیزران قارداش حسین
ویردیلر منزل بیزه ویرانه ده
بیر قیزون جان ویردی اول غم خانه ده
سس سسه ویردی همان کاشانه ده
آغلادی بیر کاروان قارداش حسین
چوخ چَتین دور تاب ایدم بو حاله من
وار یری ایتسم اُلونجه ناله من
شامیده اولدوم اونا غسّاله من
یانموشام من، سنده یان قارداش حسین
ای «حسینی» دوت حسینون دامنین
ایسته سین اوز قبرینه بیر اربعین
ذکر ایداخ اوردا بو نظمین مطلعین
شامیدن گَلدیم اویان قارداش حسین
شعر از مرحوم سعدی زمان.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.